Długość ciała 35-50 cm, masa ciała od 1 do 2 kg. Grzbiet ciała ma ubarwienie brązowoszare lub żółtoszare, spód ciała jest biały. Krótki ogon jest od góry czarny, od spodu biały. Niektórzy mogą pomylić z zającem szarakiem, gdyż przypomina go nieco swoim wyglądem.

Występowanie

Występuje w niemal całej Europie (poza Skandynawią), północno-zachodniej Afryce, a także w Australii i na Nowej Zelandii, gdzie został introdukowany na przełomie XVIII i XIX wieku. W Polsce króliki występują niezbyt licznie i żyją głównie w południowo zachodniej oraz zachodniej i środkowej części kraju.

Biotop

Najczęściej spotkać go można na terenach o piaszczystej glebie, unika terenów podmokłych. Czasami można go spotkać na nasypach kolejowych, w lasach sosnowych, na brzegach lasów oraz w parkach miejskich oraz w uprawach rolniczych; na łąkach, w sadach.

Tryb życia

Jest zwierzęciem roślinożernym. Żywi się latem soczystymi roślinami, zimą gałązkami drzew i krzewów, trawą oraz bulwami i korzeniami roślin, wygrzebywanymi spod ziemi. Królik, w odróżnieniu od swoich krewniaków zajęcy, kopie w ziemi nory. Nory te zawierają jedną dużą komorę gniazdową oraz liczne chodniki, mające w kilku miejscach wyjście na powierzchnię ziemi. Służą mu one głównie do obrony przed wrogami. W komorze gniazdowej także samica rodzi młode.

Rozród

Ciąża trwa średnio 29 dni, w jednym miocie rodzi się od 4 do 8 młodych. Rodzą się one ślepe i nieowłosione. Oczy otwierają dopiero w 10 dniu życia. Królik osiąga dojrzałość w wieku 4-5 miesięcy, żyje około 10 lat.

Ochrona

Królik jest w Polsce zwierzęciem łownym z okresem ochronnym.

Ciekawostki

Królik znany jest ze swej dużej płodności, dlatego uznany został za gatunek inwazyjny. Wprowadzenie królika do Australii doprowadziło do jego niepohamowanego rozprzestrzenienia po całym kontynencie. Szkody wyrządzone tam przez króliki są olbrzymie i miejscowa ludność poluje na nie.